Phi Phi eilanden

We breken een absoluut record. Om 7.00 uur staan we op. Om 8.00 uur worden we opgehaald voor een excursie naar de Phi Phi eilanden. We zorgen er dus voor dat we het ontbijt dan achter de kiezen hebben. Het busje pikt ons op de afgesproken tijd op. We worden naar de pier in Krabi gebracht waar flink wat boten klaar liggen om met toeristen naar de verschillende bestemmingen in de Andaman zee te varen. We worden begroet door Jim, die vandaag onze gids is. Een heel aardige vent, die zoals we in de loop van de tijd merken, heel bezorgd is over zijn passagiers. We zitten op het “voordek” van de speedboot, waar we af en toe door de snelheid zo ongeveer gelanceerd worden. Jim maakt zich zorgen om een oudere vrouw die bij ons zit. Maar zij vindt het fantastisch en heeft er geen enkel probleem mee. Wij overigens wel met de manier waarop zij haar overtollige kilo’s in de loop van de dag letterlijk bloot stelt. But that is her choice. Als eerste doen we Railey  beach aan waar nog enkele mensen worden opgepikt. Het is een mooi strand maar je zicht wordt er bijna weggenomen door de vele longtailboats die er liggen. Vanaf dit strand kun je alleen via een boot van deze plek weg.  De eerste echte stop is op het zogenoemde Bamboo island. Dit bereiken we na ongeveeer 45 minuten.  Het naambord geeft officieel aan dat we in Hat Noppharatthara –Mo Koh Phi Phi nationaal park zijn. Dit eiland heeft hagelwitte stranden. De omgeving doet me sterk denken aan die van de Similan eilanden die we eerder bezochten. Net als hier is het water   kraakhelder. Overal kijk je zo op de bodem van de zee. Heel fascinerend, ongelooflijk eigenlijk. Er wonen nog een aantal families onder zeer primitieve omstandigheden op Bamboo eiland. We zien kooien liggen met daarin vastgemaakte  plastic flessen. We vermoeden dat deze voor visvangst worden gebruikt. De flessen dienen waarschijnlijk om de kooien onder water te houden. De mensen zijn, we hebben nog niet anders meegemaakt, ook hier ontzettend vriendelijk. De kinderen zijn erg geïnteresseerd in onze fotocamera’s. We maken weer wat foto’s. Enkele van deze kinderen zijn echt fotogeniek. Hieronder een paar van de foto’s die ik gemaakt  heb. Ik heb al eens eerder geschreven dat ik niet alles prijs wil geven. Ik kan vertellen dat met name het meisje in het blauwe jurkje fantastische beelden opleverde. Het jochie is lekker brutaal.



Verder varend  zien we hoe schitterend dit gebied in feite is. Kalkstenen rotsformaties doemen links, rechts en voor ons op, in de meest fantastische kleuren. Met een beetje fantasie kun je er allerlei vormen van voorwerpen of dieren in herkennen. Een van de rotsen dopen we zelf om in schilpaddeneiland. Het gebied heeft veel overeenkomsten met de Phang Nga baai, de omgeving van het zgn. James Bond eiland dat we 2 jaar geleden bezochten. Niet zo gek want in feite ligt dat wat noordelijker onder dezelfde omstandigheden. Dan is het tijd voor een eerste snorkelstop bij Hin Klarng. Ik moet zeggen het gaat fantastisch goed. Maar ik heb ook meteen een goed sluitende snorkel te pakken. Weer verder varend komen we langs de Viking cave. Deze is bekend van de zwaluwnestjes die in de Chinese keuken wordt gebruikt bij de bereiding van soep en te boek staan als een uitzonderlijke lekkernij.  Nu mogen alleen nog de boten de grot in van hen die verantwoordelijkheid zijn voor het in stand houden van deze grot. De toegang  is of was, dat is me niet helemaal duidelijk, vooral voorbehouden aan de rijken. Voor een portie (hoeveel kan ik ook niet precies aangeven, maar ik geloof dat het om een kilo gaat) moe(s)t maar liefst 100.000 baht worden neergeteld. Dat is toch zo'n slordige 2500 euro.



We leggen daarna aan in de Phi Leh baai. Heel mooi met fantastische kleurige rotspartijen en doorkijkjes. In dit verband wordt aan Leh de betekenis van “gebied van de zee” gegeven. Dit om aan te geven dat dit eiland onbewoond is. Ja, onbewoond, maar wel volgestroomd met toeristen. Na dit uitstapje gaan we op weg naar Phi Phi Don. We lunchen in Ton Sai Bay. Een heerlijke maaltijd, maar het is er heet. Pufpuf, niet te filmen. We lopen nog wat langs de uitgestalde waar in de diverse winkeltjes maar zijn blij als we weer gaan varen. Dit geeft een heerlijke bries. We varen nu richting Monkey Island. Er is besloten daar niet aan land te gaan omdat de apen zich vorige week heel agressief naar mensen toe gedroegen. Ik kan de beestjes geen ongelijk geven eerlijk gezegd. Dan kunnen we voor de 2e keer snorkelen in de Loh Sa Mah Bay. In een woord geweldig!!! We zien heel veel mooie vissoorten groot en klein, veel variatie in koraal, veel zee-egels, te veel om op te noemen. Het snorkelen is vermoeiend maar vooral ook het terugzwemmen naar de boot valt niet mee ook al is het maar een kleine afstand. Maar dit heb ik er graag voor over.



Om 16.30 uur zijn we terug in Ao Nang. Na een verfrissende douche lig al met al zo’n 2 uur op bed. Even heb ik vast geslapen. Zo tank je weer wat bij en dan zijn we klaar om voor een kleine hap (behoorlijke brownie) en heerlijke cappuccino naar de Starbucks te gaan. We hebben vanmiddag meer dan genoeg gegeten. We slenteren nog wat door het dorp en gaan hier en daar een winkeltje binnen. Ook proberen we wat informatie te krijgen over een busje of taxi naar Ton Riang waar we volgende week naar toe gaan. Maar de man is zo druk met het zoveel mogelijk boeken van trips met andere toeristen dat hij niet verder komt dan 3 keer de Google map omgeving Sichon te openen. We zien later wel verder. Buiten voor ons huisje zetten we nog thee, kletsen nog wat bij en dan zit deze dag er op. Het was een fantastische dag maar ik heb besloten om in het vervolg toch niet meer met dit soort massale tochten mee te gaan. Beter voor Thailand, de natuur, beter voor onszelf. Geef mij  maar een huurautootje, eigen tempo en een rustiger omgeving.