Mae Rim, Mai Sa

Vandaag maken we een ritje met de auto. Het wordt een uitgelezen dag voor de natuurliefhebber. (liefhebbers thuis vandaag wat extra foto’s) We rijden richting Mai Rim en gaan op zoek naar de Baankwaithai. Hier zou men ons volgens het personeel van Lanna Mantra alles kunnen vertellen over het verbouwen van rijst. We kunnen het maar niet vinden. Na een paar keer vragen, iedereen stuurt ons ook dezelfde weg op, hebben we het niet gevonden. Ik weet zeker dat we naar het goede adres vragen omdat iemand van Lanna Mantra speciaal in het Thai voor ons opgeschreven heeft waar we naar toe willen. Maar goed, we keren toch maar om en rijden van Mai Rim richting Mae Sa. De eerste stop maken we bij “Sunanbua maesa orchid Mairim”, een orchideeënkwekerij. We krijgen een mooie corsage opgespeld: een orchidee vastgemaakt met een speld die door een stukje van een rietje is gestoken. Liefhebbers van orchideeën zouden hier allemaal eens een kijkje moeten kunnen nemen. Honderden soorten, slechts een paar bekende. Van miniem tot heel groot en heel verschillende bloeiwijzen waarvan ik het bestaan niet kende. Een en al verbazing. “Hee kijk ‘ns hier, nee deze dan ……. nee nou moet je echt hier komen kijken……” .


We gaan verder richting Mae Sa en rijden het Nationaal Park Doi Suthep in waar we een stuk wandelen langs de verschillende niveaus van de Mae Sa waterval. Een heel mooi stukje natuur. We lopen door tot aan de zesde val. Vanaf daar wordt het een stuk steiler en met meer trappen. Ongeschikt, tot hier dus en niet verder. Maar we hebben al weer heel wat gezien wat de moeite waard is.

Dan brengen we nog een bezoek aan de “koningin Sirikit botanische tuinen” . Een gelukje dat we er met de auto doorheen mogen rijden. Het pad loopt hier en daar heel steil omhoog. De tuin is in verschillende stukken verdeeld naar planten die er groeien, maar helaas op dit moment weinig bloeien. In zijn totaliteit dus niet erg spectaculair, maar toch wel weer een aantal zeer bijzondere planten die het zeker de moeite waard maken.In elk geval weer meer dan genoeg om tevreden de tuinen weer te verlaten.


Na het bezoek aan deze tuinen rijden we nog een aantal kilometer bergop. Bij een uitzichtspunt beslissen we om om te draaien en weer richting resort te gaan. We hebben te weinig tijd om de hele route die we van plan waren te rijden te kunnen halen. Het gebied is veel bergachtiger dan we gedacht hadden. Misschien toch niet helemaal goed voorbereid. Maar wat we gezien hebben is meer dan oké, dus wat maakt het uit. De echte tropische verrassing komt dan nog. Een heerlijke “sorbet” aan het eind van de avondmaaltijd. Tsjonge en dit is de eerste keer dat er een nagerecht te bestellen is. Jammer maar wel lachen. (Op de foto geen ijs- maar theelepeltje)