Luieren

Het is ongelooflijk maar als we ‘s morgens in de ontbijtruimte komen komt er een collega van Aad op hem af. Aad wist weliswaar dat hij ook in Thailand zou zijn. Maar dat hij zelfs hetzelfde resort geboekt had voor een paar dagen was wel heel toevallig. Wie beweert ook alweer dat toeval niet bestaat? Evenals wij is hij met zijn gezin toe aan een rustdag, lekker luieren en relaxen. Het is dan ook niet vreemd als ik later op de dag voor een uurtje naar het zwembad ga, zij daar ook zijn. Ik kies ervoor om ‘s morgens in onze kamer (koel) op mijn laptopje wat te doen: mailtjes versturen, mailtjes lezen en wat bloggen. Het is ook nogal een behoorlijk verhaal geworden dat van gisteren. Voor de rest weinig activiteit. Onderuitgezakt puzzelen, muziek luisteren… zo komen we de dag wel door. Het lui zijn gaat in de loop van de dag langzaam maar zeker over in loom zijn. Het is behoooorlijk warm. Ik klaag niet hoor. Ik hoor de mensen thuis al zeggen: “Wat te warm en wij hier dan?”
Om een uur of zes lopen we naar het strand. Vandaag is onze laatste kans om hier van de zonsondergang te genieten. En dat doen we!! Wat een prachtig schouwspel. We wandelen nog een eindje over het strand en doen daarna nog wat inkopen. Lopend langs alle kraampjes en winkels kan ik het weer niet laten om nog een jurk annex broek te kopen. Ja geen broekrok, maar een “broekjurk” zal ik maar zeggen. Het restantje 7 februari? Loom, lomer, sloom.